هزینه های تولید غذا تا سال 2050 چه می شود؟

به گزارش ایسنا، بر اساس گزارش مشاور اقتصادی آکسفورد اکونومیکس، در صورت اجرای موفقیت آمیز اقدامات سیاستی برای دستیابی به انتشار خالص کربن صفر، هزینه های تولید موادغذایی در آسیای جنوب شرقی ممکن است بین 30.8 تا 58.9 درصد تا سال 2050 افزایش یابد.

برای اینکه کشورهای آسیای جنوب شرقی تا سال 2050 اقتصاد خود را به صفر خالص برسانند، باید مالیات ها و مقررات بیشتری را در مورد استفاده از سوخت های فسیلی که منطقه به شدت به آن متکی است، اعمال کنند. این به نوبه خود هزینه های انرژی و نیروی کار را افزایش می دهد که دو عامل اصلی بلندمدت هزینه های تولید موادغذایی است.

قیمت موادغذایی در اندونزی بیشتر در معرض خطرات انتقال است، به طوری که پیش بینی می شود هزینه ها تا سال 2050 تا 58.9 درصد افزایش یابد. بر اساس این گزارش پس از آن ویتنام (51.6 درصد)، مالزی (38.9 درصد)، تایلند (31.8 درصد) و فیلیپین (30.8 درصد) قرار دارند.

قیمت موادغذایی در حال حاضر در منطقه به دلیل رویدادهای شدید آب وهوایی ناشی از تغییرات آب وهوایی در حال افزایش است.

در این گزارش آمده است که افزایش یک درصدی میانگین دما در این پنج بازار تولیدکننده موادغذایی، قیمت های تولیدکننده موادغذایی را بین 0.96 تا 2.17 درصد افزایش داده است.

نتایج نشان داد که فیلیپین آسیب پذیرترین کشور در برابر افزایش دماست. این حساسیت می تواند به دلیل قرار گرفتن کشور در معرض رویدادهای نامطلوب مرتبط با آب وهوا مانند طوفان، آسیب پذیری سیستم کشاورزی آن در برابر تغییرات آب وهوایی و زیرساخت ضعیف تر برای تثبیت قیمت باشد. اندونزی با افزایش دو درصدی قیمت ها به دلیل افزایش یک درصدی دمای میانگین، دومین کشور آسیب پذیر است و پس از آن مالزی (1.4 درصد)، تایلند (1.31 درصد) و ویتنام (0.96 درصد) قرار دارند.

بیزینس گزارش کرد که با همکاری با شرکت های سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان شرکای تجاری، شرکت های محلی می توانند تخصص و دانش جدیدی مانند کشاورزی هوشمند با آب وهوا را به دست آورند. این می تواند منجر به افزایش کارایی و بهره وری و همچنین رقابت جهانی برای مشاغل محلی شود.

چنین مشارکت هایی همچنین به باز کردن دسترسی گسترده تر به بازار از طریق شبکه های بین المللی مستقر کمک می کند و تنوع صادرات و رشد درآمد را برای کشورهای آسه آن ممکن می سازد.

آنها همچنین می توانند با ارائه کمک های مالی و تخصص فنی برای تسریع سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر در این اقتصادها، نقشی محوری در حمایت از انتقال به انتشار خالص صفر در بخش کشاورزی و غذا ایفا کنند. این به این دلیل است که بخش تولید مواد غذایی آسه آن در حال ادغام شدن با شبکه تولید جهانی است، زیرا سهم واردات از این منطقه از 6.6 درصد در سال 2000 به 9.1 درصد در سال 2021 افزایش یافته است.

در این گزارش آمده است افزایش قیمت موادغذایی در آسیا همچنین نگرانی هایی را برای هزینه های زندگی در سطح جهانی ایجاد می کند. در این زمینه، مداخلات برای مهار قیمت مواد غذایی در آسه آن نیز ممکن است به کاهش افزایش تورم برای بقیه اقتصاد جهان کمک کند.

انتهای پیام